آداب و رسوم و فرهنگ شهر شیراز

بازدیدها: 6970

آداب و رسوم و فرهنگ شهر شیراز

برای آشنایی با آداب و رسوم و فرهنگ شهر شیراز، اعتقادات و باورهای مردم شیراز با مقاله ی زیر از سارجو همراه شوید. به بررسی اداب و رسوم مردم شیراز در عید نوروز، آداب و رسوم شیراز در شب یلدا و آداب و رسوم عروسی در شیراز می‌پردازیم.

آداب و رسوم مردم شیراز

آداب و رسوم شیراز:

فرهنگ و رسوم در شیراز به حدی مهم است که این شهر را مرکز فرهنگ ایران می نامند. شاعران برجسته ایرانی مانند حافظ و سعدی در شیراز زندگی کرده اند. در حال حاضر مقبره ی این دو شاعر یکی از مکان های توریستی در شیراز است. شاعران شیرازی دیگری مانند قاآنی شیرازی، اهلی شیرازی و وصال شیرازی را می توان نام برد

آثار تاریخی چون تخت جمشید خود گواه واقعی این تاریخ و قدمت بسیار آن است. شیرازی ها مردمانی بسیار ساده و صمیمی هستند و رابطه ی گرم و خوبی با دیگران برقرار می کنند. امیدواریم شما نیز سفر به این شهر زیبا را انتخاب کنید.

فرهنگ و خصوصیات اخلاقی شیرازی ها

از خصوصیات اخلاقی شیرازی های می توان به جوانمردی شیرازی ها اشاره کرد. داستان داش آکل شیرازی نوشته صادق هدایت این صفت شیرای ها را به خوبی در داستانش آورده است.

یکی دیگر از آداب و رسوم شیرازی ها مهمان نواز بودن است.

یکی دیگر از خصوصیات مردم شیراز به گفته خودشان دل به نشاط بودن است. دل به نشاط بودن به معنی خوش گذران بودن است. این خصوصیت شیرازی ها دارای قدمتی است که سعدی شیرازی در شعر های خودش آن را آورده است.

شیرازی ها به شهر خودشان دلبستگی دارند. آرامش و زیبایی این شهر بی همتا است.

فرهنگ در شیراز

آداب و رسوم شیرازی ها در عروسی

•  تهيه جهاز

خانواده عروس در خلال عقد تا عروسی دست اندر کار تهيه جهيزيه دختر هستند. اگر چه ممکن است از زمان کودکی دختر، چيزهايي برای او به مرور ايام خريده و تهيه کرده باشند ولی خريد درست جهيزيه در فاصله عقد و عروسی صورت می گيرد.

تهيه وسايل عروسی نيز به عهده داماد است که در خلال عقد و عروسی به فکر تهيه وسايل پذيرايي برای برگزاری عروسی است. برای برگزاری مجلس عروسی ساعت را خوب می کنند. بعد از طرف خانواده داماد محل و مکان و روز و ساعت برگزاری به اطلاع خانواده عروس می رسد و ضمناً تعداد مهمانانی که می آيند، دقيقاً تعيين و روشن می شود. دراين مراسم از مطرب ها نيز دعوت می شود.

خانه داماد نيز برای مراسم عروسی آذين بندی می شود چراغانی می کنند و حصين (گلدان های سفالی) که معمولاً دارای گل شمعدانی است دور حوض می گذارند کف حياط فرش می گسترند بعد از حضور همه مدعوين و گرم شدن مجلس به دنبال عروس می روند.

سينی ديگری که يک جلد قرآن مجيد و يک ظرف و يک کاسه آب که برگ سبز يا شاخه گل در آن می افکنده اند و يا نارنجی که روی آب کاسه افتاده جلوش آورده می شود. عروس قرآن را می بوسد و از زير آن می گذرد و ديگران ظرف نقل را روی سرش می پاشند. بعد کاسه آب را که نارنج يا برگ سبز يا شاخه گل در آن شناور است پيش پايش می گذارند تا عروس از روی آن رد شود. عروس بايد طوری عبور کند که پايش به ظرف اصابت کند و ظرف واژگون شود. ممکن است گوسفندی را هم جلو پايش سرببرند.

•  پا انداز

  صبح عروسی داماد با يکی دو تن از بستگان نزديکش به دست بوسی مادر زن می رود و از سوی مادرزن هديه ای چون ساعت و يا چيز ديگری دريافت می کند.

•  بردن جهاز 

  جهيزيه را که معمولاً جاز يا جهاز يا جهيز يا جيز می گويند پيش از ظهر يعنی بعد از بازگشت داماد به خانه برای عروس می فرستند و مادر عروس به ديدن او می آيد و عروس دست مادر را می بوسد و در اين ديدار از طرف عروس و داماد از مادر زن به گرمی پذيرايي می شود. جهيزيه که سينی های بزرگ متعددی گذاشته شده و روی سر چند نفر است، وارد خانه می شود و همه را در اطاق می گذارند بعد نام تک تک وسايل خوانده می شود و يکی صورت بر می دارد و در آخر داماد آن را امضاء می کند.

• گل عروسی 

  کسانی که می خواهند برای عروس و داماد هديه ای بفرستند هديه خود را که گل عروسی خوانده می شود در همين روز می فرستند. هدايا معمولاً وسايل خانه و يا سکه طلا و يا اشياء لوکس و گرانقيمت است.

•  پاگشا 

  بعد از يکی دو هفته پدر و مادر عروس، عروس و داماد و بستگان نزديک آنها و خود را به افتخار و شادمانی زندگی عروس و داماد و به عنوان پاگشا دعوت می کنند مراد از پاگشا گشوده شدن پای عروس و داماد در زندگی مشترک برای رفتن به خانه بستگان است که از آن جمله اند پدر و مادر هريک از آنان و به ترتيب بقيه اقوام نيز آنها را پا گشا می کنند و در آخر هم عروس و داماد نيز همه آنها را دعوت می کنند که به اين دعوت دست بوسان می گويند.

•  آب چله زنی 

  از مراسمی که بايد در روز عروسی انجام گيرد آداب آب چله زنی است و آن بدين طريق است که عروس را می نشانند و بعد در يک شيردان يک دسته کليد و يک شانه و مقداری اسپند می ريزند و آن را از آّب پرمی کنند بعد مجمعه ای به وسيله يک يا دو نفر روی سر عروس گرفته می شود و آن وقت يکی از زنان کارآمد و مسن و با تجربه چهل و يک مشت آب از شيردان برداشته و درمجمعه می ريزد و چهل قل می خواند ضمناً هنگام برداشتن و پاشيدن آب نام پری زادها را می‌برد.

 اداب و رسوم مردم شیراز در عید نوروز

برای تحویل سال همه در یکی از اطاق های خانه شان سفره می‌اندازند. پیش از هر چیز آیینه و قرآن در آن می گذارند و بعد هفت سین را می‌گذارند. هفت سین عبارت است از سماق، سیر، سنجد، سمنو، سکه، سرکه، سبزی.

در شیراز علاوه بر هفت سین(هفت میم) را هم درسفره می‌گذارند که هفت میم عبارتند از: مدنی (لیمو شیرین)، مرغ، ماهی، میگو، مسقطی، ماست و مویز. به علاوه کنگر ماست، عسل، خرما، کره، پنیر، کاهو، تخم مرغ رنگی و … .

یکی از شیرینی های شیرازی ترحلوا می باشد. این شیرینی را در ایام عید و ماه مبارک رمضان درست می کنند.

آداب و رسوم هنگام تحویل سال در شیراز

موقع تحویل سال همه اهل خانه باید با لباس نو بر سر سفره باشند اسپند نیز دود می شود و هر کدام از این‌ها فلسفه‌ای دارد. شمع برای روشنایی خانه و زندگی، قرآن نشان توجهی است که باید در آغاز سال به خداوند داشته، به علاوه در سال نو، صاحب قرآن یار و مددکار اهل خانه خواهد بود.

پول نشان از خیر و برکت و رفاه، اسپند برای دوری از چشم زخم حسود، برنج، نشانی از خیر و برکت و فراوانی، آب، نشان صافی و پاکی و روشنایی و گشایش کار. ماهی قرمز، شگون دارد.

آیینه، برای رفع کدورت و نشانی ازصفا و پاکی و یکرنگی. طلا، نشانی از امید به وضع مالی خوب در سال نو. بعد از تحویل سال نباید شمع ها را با فوت خاموش کرد بلکه بایدگذاشتتا آخر بسوزند و یا با نقل و مسقطی خاموششان کرد.

شیرازی‌ها تخم مرغی را روی آینه سفره هفت سین قرار می‌دهند و اعتقاد دارند که به مجرد تحویل سال نو، تخم مرغ روی آینه حرکت می‌کند. یا در گذشته‌ها رسم بود که مردم پیش از نوروز حجامت می‌کردند و می‌گفتند که در سال نو باید خون نو در بدن باشد.

غذاها و شیرینی‌های شیرازی

کلم پلوی شیرازی که به سبک خاصی و متفاوت با سایر شهرها پخته می‌شود، از جمله غذاهایی است که در ایام نوروز بوی آن از خانه‌های شیرازی‌ها بیرون می‌آید. شوید لوبیا با گوشت قیمه / کوفته سبزی / آش انار / آش سبزی /

شکر پلو، آش سبزی، ترحلوا نیز در ایام نوروز در سفره‌های مردم این شهر دیده می‌شود. آش کارده از دیگر خوراکی‌های خاص شیراز است که خوردن آن برای مسافرین دیگر شهرها در ایام نوروز بسیار جالب و جذاب است.

سایر غذاهای شیراز

از دیگر غذاهای سنتی شیراز که در ایام نوروز طبخ می‌شود، عبارتند از: آش انار، قورمه به، دو پیازه، یخنی نخود، رب پلو، یخنی عدس کلم، کوفته هلو، کوفته سبزی، خورشت سبزی، حلوای کاسه، حلیم بادمجان، رنگینک، پاچه پلو و … .

سالاد شیرازی نامی است آشنا که در سراسر شهرهای ایران شناخته شده و جزئی از منوی غذایی اغلب رستوران‌های ایران می‌باشد. ولی طعم واقعی آن را فقط می‌توان در شیراز چشید. این سالاد که با خورد کردن پیاز، خیار و گوجه فرنگی که بدون استفاده از کاهو تهیه می‌شود و با آب نارنج تازه یا کمی آب لیمویا آبغوره و نمک و نعنای خشک به آن طعم و لطافتی فراموش نشدنی می‌دهد تزئین کننده سفره غذای نوروزی شیرازی‌هاست.

شیرینی‌های سنتی شهرستان شیراز عبارتند از: شکر پنیر، کلوچه، مسقطی، نان یوخه، نان شیری و … .

جاذبه های گردشگری شیراز:

• تخت جمشید
• آرامگاه کوروش کبیر
• دروازه قرآن
• آرامگاه سعدی
• آرامگاه حافظ
• ارگ کریم خان زند
• باغ ارم
• نارنجستان قوام
• موزه پارس
• حمام وکیل
• سرای مشیر و بازار وکیل
• خانه زینت الملوک
• باغ جهان نما
• باغ عفیف آباد
• باغ دلگشا
• آرامگاه خواجوی کرمانی
• شاه چراغ
• موزه هفت تنان
• مسجد جامع عتیق
• مسجد نصیر الملک

سیزده بدر در شیراز

تمامی مردم کشورمان سیزده بدر را پذیرفته و در این روز بیشتر طبق یک سنت دیرینه سعی می¬کنند از خانه¬ها بیرون زده، به دامان طبیعت سرسبز پناه ببرند و روز را به شادی به شب برسانند.

در شیراز نیز مرسوم است که روز دوازده فروردین همه وسایل تهیه می‌شود و هر چه از شیرینی‌ها و آجیل‌ها باقی مانده برای صبح سیزده آماده می‌شود که البته همراه آن سرکه و کاهو نیز هست.

صبح سیزده فروردین همه دسته دسته عازم کوه و باغ‌های اطراف شیراز می‌شوند و معتقدند در روز سیزده فروردین نباید در خانه ماند زیرا این روز نحس و بدیمن می‌باشد. این روز، پیش از طلوع آفتاب و تا پاسی از شب ادامه دارد و در عصر آن روز ویژه سبزی گره زدن دخترهاست که در واقع برای گشایش بخت خود این کار را می‌کنند و ترانه‌هایی می‌خوانند.

اعتقادات مردم شیراز:

شیرازی ها هم مانند دیگر نقاط ایران دارای اعتقادات خاص و جالبی هستند. مثلا اعتقاد دارند اگر آینه عروس بشکند، عروس خوشبخت نخواهد شد. اعتقادات هر قومیت و مردمی محترم است و نباید آن را مسخره کرد.