بازدیدها: 806
شیراز شهر فرهنگی از مراکز پررونق جذب گردشگر در ایران می باشد .
یکی از دلالیل جذب توریست داخلی و خارجی و مسافر وجود مقبره های شاعران بزرگ و محبوب در شیراز است. برای اطلاع از اینکه ارامگاه کدام شاعر در ایران است با ما همراه شوید .
ابومحمّد مُشرفالدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف، متخلص به سعدی (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری)، شاعر و نویسندهٔ پارسیگوی ایرانی است.
اهل ادب به او لقب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و حتی بهطور مطلق، استاد دادهاند.
او در نظامیهٔ بغداد — که مهمترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب میآمد — تحصیل و پس از آن بهعنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد.
سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، برگشت و تا پایان عمر آنجا اقامت گزید.
آرامگاه وی در شیراز واقع شدهاست که به سعدیه معروف است.
شمس الدین محمد حافظ ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب از مشهورترین شعرای تاریخ ایران زمین است.
تا نام ایران زنده و پا برجاست نام وی نیز جاودان خواهد بود.
با وجود شهرت والای این شاعران گران مایه در خصوص دوران زندگی حافظ بویژه زمان به دنیا آمدن او اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی در حدود سال 726 ه.ق در شهر شیراز به دنیا آمد است.
اطلاعات چندانی از خانواده و اجداد خواجه حافظ در دست نیست .
ظاهراً پدرش بهاء الدین نام داشته و در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت کرده است. شمس الدین از دوران طفولیت به مکتب و مدرسه روی آوردو آموخت سپری نمودن علوم و معلومات معمول زمان خویش به محضر علما و فضلای زادگاهش شتافت و از این بزرگان بویژه قوام الدین عبدا… بهره ها گرفت.
خواجه در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت.
شوریده شیرازی، حاج محمد تقی، ملقب به فصیحالملک، متخلص به شوریده است.
پدرش عباس پیشهور از اعقاب اهلی شیرازی، شاعر معروف عهد قاجار است.
زادروز او به تاریخ (۱۲۷۶ هجری قمری) در شیراز بود.
او در روز پنجشنبه (۲۱ مهر ۱۳۰۵ خورشیدی) برابر با ششم ربیعالثانی (۱۳۴۵ هجری قمری) در زادگاه خود درگذشت و در جوار آرامگاه سعدی به خاک سپرده شد.
باکویه شیرازی یا علی ابوعبدالله ابن باکویه که به باباکوهی نیز نامدار است.
(زادهٔ نزدیک به سال ۳۳۷ هجری در شیراز – درگذشتهٔ ۴۴۲ هجری) از شاعران ایرانی است.
در۲۵ مهرماه ۱۳۹۲ برنامه بازسازی آرامگاهش بررسی گردید و از تاریخ یکم آبانماه قرار است .
پس از بازسازی و استوار سازی به فضای گردشگری – باستانی -سرگرمی تبدیل شود.
این فضا بدست گروهی جوان بازسازی و فضا سازی خواهد شد.
میرزا اسدااله غرا ( غرائی)
شاعر وطنز پرداز دوره محمد شاه وناصر الدین شاه قاجار
کناب